Zasady i dobre praktyki

1. Przy starcie i lądowaniu obracaj drona tyłem do siebie

Obracanie drona tyłem do siebie podczas startu i lądowania jest istotną zasadą bezpieczeństwa, szczególnie dla operatorów początkujących. Główne powody tej zasady to:

1. Łatwiejsza kontrola kierunku:
   • Gdy dron jest ustawiony tyłem do operatora, kierunki sterowania na kontrolerze odpowiadają naturalnym ruchom: przód na kontrolerze to przód drona, tył to tył, lewo to lewo, a prawo to prawo. Dzięki temu unika się zamieszania, które może wystąpić, gdy dron jest obrócony w inną stronę, co mogłoby prowadzić do błędów w sterowaniu.
2. Bezpieczeństwo operatora:
   • Ustawienie drona tyłem do siebie minimalizuje ryzyko, że śmigła będą skierowane w stronę operatora. W razie jakiejkolwiek awarii lub nieprzewidzianej sytuacji, dron będzie przemieszczał się od operatora, a nie w jego stronę, co zmniejsza ryzyko obrażeń.
3. Lepsza orientacja:
   • Start i lądowanie to dwa krytyczne momenty, w których precyzja sterowania ma kluczowe znaczenie. Obracając drona tyłem do siebie, operator może łatwiej zachować orientację przestrzenną, co jest szczególnie ważne, gdy dron jest blisko ziemi.
4. Ułatwienie w nauce:
   • Dla nowych użytkowników dronów, taka pozycja startowa i lądowania stanowi prostszy sposób na opanowanie podstawowych manewrów, zanim przejdą do bardziej zaawansowanych technik pilotażu.

W praktyce stosowanie tej zasady znacząco ułatwia kontrolę nad dronem, zwiększa bezpieczeństwo operacji, a także poprawia ogólne doświadczenie z obsługi drona, szczególnie w fazach startu i lądowania.

‍

2. Zasada jednego drążka:

Podczas operowania dronem, zwłaszcza w misjach, które nie wymagają obracania drona w trakcie lotu, zaleca się utrzymywanie początkowej orientacji drona, czyli tyłem do siebie tak, jak był ustawiony przy starcie. Oznacza to, że dronem powinno się sterować za pomocą tylko jednego drążka – odpowiedzialnego za lot do przodu, do tyłu oraz na boki.

Wyjaśnienie zasady:

1. Łatwość sterowania: Utrzymywanie stałej orientacji drona upraszcza sterowanie, ponieważ ruchy drona na drążku zawsze odpowiadają kierunkom widzianym z perspektywy operatora. Gdy dron jest ustawiony tyłem do operatora, przesunięcie drążka w prawo powoduje, że dron przemieszcza się w prawo z perspektywy operatora, co minimalizuje ryzyko pomyłek.
2. Bezpieczeństwo: Zasada jednego drążka pomaga uniknąć dezorientacji, która może prowadzić do błędów podczas manewrowania. Jest to szczególnie istotne w sytuacjach, gdy operator musi szybko reagować na zmieniające się warunki.
3. Efektywność misji: Utrzymywanie stałej orientacji drona podczas lotu nie tylko upraszcza sterowanie, ale także zwiększa efektywność całej misji. Operator może skupić się na precyzyjnym wykonaniu zadania, bez konieczności ciągłego dostosowywania orientacji drona. To jest szczególnie przydatne w operacjach wymagających dużej precyzji, jak inspekcje techniczne czy filmowanie.

Zasada ta jest szczególnie przydatna dla początkujących operatorów dronów, ale także dla doświadczonych pilotów, którzy chcą zoptymalizować swoje operacje i zwiększyć bezpieczeństwo lotów.

‍

3. Zasada utrzymania drona w bezpiecznej przestrzeni:

Podstawowa zasada:
Zawsze utrzymuj drona w bezpiecznej przestrzeni nad ziemią, na wysokości co najmniej 3 metrów. Jest to szczególnie istotne podczas startu i lądowania.

Dlaczego to ważne:

1. Minimalizacja ryzyka kolizji: Utrzymywanie drona na wysokości 3 metrów nad ziemią pomaga uniknąć przypadkowych kolizji z ludźmi i zwierzętami, którzy mogą znajdować się w pobliżu operacji drona. Nawet małe drony mogą spowodować obrażenia, jeśli dojdzie do zderzenia z osobą lub zwierzęciem, dlatego ta minimalna wysokość jest kluczowa dla bezpieczeństwa.
2. Bezpieczny start i lądowanie:
   • Podczas startu: Pilot powinien jak najszybciej przenieść drona na bezpieczną wysokość, aby zminimalizować czas, w którym dron może przypadkowo zetknąć się z osobami lub zwierzętami. Im szybciej dron osiągnie bezpieczną wysokość, tym mniejsze ryzyko, że ktoś niespodziewanie znajdzie się w jego zasięgu.
   • Podczas lądowania: Lądowanie powinno odbywać się z precyzyjnym namierzaniem lądowiska z poziomu bezpiecznej wysokości. Utrzymywanie drona w bezpiecznej przestrzeni podczas podejścia do lądowania pozwala na dokładne ustawienie drona nad lądowiskiem i minimalizuje ryzyko kolizji w newralgicznym momencie.

Praktyczne zastosowanie:
W sytuacjach, gdzie konieczne są loty na niskiej wysokości, pilot drona musi być szczególnie ostrożny, nieustannie monitorować otoczenie oraz być przygotowanym do szybkiej reakcji na zmieniające się warunki, takie jak pojawienie się osób lub zwierząt w pobliżu. Niezależnie od tego, czy jest to start, lądowanie, czy lot, zawsze dąż do utrzymania drona na bezpiecznej wysokości, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo zarówno dla otoczenia, jak i dla samego drona.

‍

‍

4. Tryb Niskiej Prędkości dla Precyzyjnych Manewrów

Opis zasady:
Podczas wykonywania precyzyjnych manewrów, takich jak lądowanie, należy włączyć tryb niskiej prędkości, który w dronach może być nazwany "Tripod", "Cinematic" lub inaczej, w zależności od producenta. Tryb ten zmniejsza prędkość lotu drona, co pozwala na bardziej kontrolowane i dokładne manewrowanie.

Dlaczego to ważne:

1. Zwiększona precyzja: W trybie niskiej prędkości dron reaguje na komendy sterujące bardziej płynnie i z większą dokładnością, co jest kluczowe podczas operacji wymagających precyzji, takich jak filmowanie, inspekcje techniczne, czy lądowanie na ograniczonej przestrzeni.
2. Bezpieczeństwo przy lądowaniu: Używanie tego trybu przy lądowaniu pozwala na spokojniejsze i bardziej kontrolowane podejście do lądowiska, minimalizując ryzyko zbyt gwałtownego zetknięcia się drona z ziemią lub przypadkowego uszkodzenia sprzętu.

Praktyczne zastosowanie:Włączenie trybu niskiej prędkości jest szczególnie zalecane w sytuacjach, gdzie wymagana jest precyzyjna kontrola nad dronem, np. przy filmowaniu z bliska, manewrowaniu w ciasnych przestrzeniach, czy podczas wykonywania delikatnych operacji, takich jak lądowanie na ruchomym lub niewielkim obszarze. To nie tylko poprawia jakość pracy, ale także zwiększa bezpieczeństwo operacji.

Pamiętaj: Każdy dron może mieć inny sposób aktywacji tego trybu, dlatego warto zapoznać się z instrukcją obsługi swojego modelu, aby wiedzieć, jak go włączyć w odpowiednim momencie.

‍

5. Zasada „Obserwacja drona podczas procedury RTH (Return to Home)”

Opis zasady:Podczas korzystania z funkcji Return to Home (RTH), kluczowe jest, aby operator drona cały czas monitorował jego ruchy i zachowanie. Mimo że funkcja RTH jest zaprojektowana do automatycznego powrotu drona do punktu startowego, w rzeczywistości mogą wystąpić sytuacje, w których dron wykona nieprzewidziane manewry lub nieprecyzyjne lądowanie w niepożądanym miejscu.

Dlaczego to ważne:

1. Nieprzewidziane manewry: Funkcja RTH opiera się na założeniach o idealnych warunkach, jednak w praktyce mogą wystąpić różne zakłócenia, takie jak silny wiatr, błędy nawigacyjne czy przeszkody na trasie powrotnej, które mogą spowodować, że dron nie wróci dokładnie do punktu startowego.
2. Potencjalne zagrożenia: Zdarza się, że dron podczas RTH może lądować na drzewie, w pobliskiej wodzie, na liniach energetycznych lub w innych niebezpiecznych miejscach. Regularne monitorowanie pozwala operatorowi zareagować na czas i przejąć kontrolę nad dronem, aby uniknąć takich sytuacji.
3. Bezpieczeństwo: W rzadkich przypadkach mogą wystąpić problemy z oprogramowaniem lub sprzętem, które spowodują, że dron odleci w nieoczekiwanym kierunku. Ciągłe obserwowanie drona daje operatorowi możliwość natychmiastowego podjęcia działań w celu przywrócenia pełnej kontroli i zapewnienia bezpiecznego lądowania.

Praktyczne zastosowanie:Zasada ta podkreśla, że operatorzy dronów nie mogą polegać wyłącznie na automatycznych systemach RTH. Zawsze należy obserwować drona podczas procedury powrotu i być gotowym na natychmiastową reakcję, jeśli coś pójdzie nie tak.

Wartość dodana z naszego doświadczenia:Zasada ta wynika z cennego doświadczenia zespołu UAS PilotBSP, które pokazuje, że mimo zaawansowanych technologii, nieprzewidziane sytuacje mogą się zdarzyć. Zaleca się również przynajmniej przypomnieć sobie, gdzie znajduje się przycisk „pauza”, szczególnie istotny dla początkujących pilotów, który pozwala wstrzymać procedurę RTH i ponownie przejąć kontrolę nad dronem.

‍

6. Zasada: Współpraca z obserwatorem – Informowanie o manewrach

Opis zasady:Podczas operacji z dronem, szczególnie w bardziej wymagających misjach, kluczowe jest, aby pilot stale komunikował się z obserwatorem, informując go o planowanych manewrach. Taka współpraca pozwala na lepsze monitorowanie przestrzeni wokół drona, przewidywanie potencjalnych zagrożeń oraz szybkie reagowanie na wszelkie nieprzewidziane sytuacje.

Dlaczego to ważne:

1. Zwiększenie świadomości sytuacyjnej: Dzięki informowaniu obserwatora o zamierzonych manewrach, pilot umożliwia mu lepsze zrozumienie, w którym kierunku dron będzie się poruszał i jakie działania będą podejmowane. To zwiększa zdolność obserwatora do skutecznego monitorowania przestrzeni wokół drona.
2. Reakcja na zagrożenia: Obserwator, będąc świadomym planowanych manewrów, może skupić swoją uwagę na potencjalnych zagrożeniach w otoczeniu drona. Dzięki temu, gdy tylko zauważy coś nieprzewidzianego, może natychmiast zareagować i poinformować pilota, co umożliwia szybkie podjęcie działań korekcyjnych.
3. Utrzymanie czujności: Regularna komunikacja między pilotem a obserwatorem pomaga obserwatorowi utrzymać czujność przez cały czas trwania lotu. Kiedy obserwator wie, co planuje pilot, łatwiej zauważy sytuacje awaryjne, czyli momenty, gdy coś nie idzie zgodnie z planem. W takich przypadkach szybkie zrozumienie sytuacji pozwala na natychmiastową reakcję, co może zapobiec wypadkowi.

Praktyczne zastosowanie:Podczas lotu, pilot powinien na bieżąco informować obserwatora o swoich zamiarach. Przykładowo, gdy zamierza zmienić kierunek lotu, zniżyć wysokość lub przygotować się do lądowania, krótka i zwięzła informacja dla obserwatora pozwoli mu skupić się na właściwym monitorowaniu sytuacji.

Wartość dodana:Zasada ta, opracowana i wprowadzona przez nasz ośrodek szkoleniowy UAS PilotBSP, stanowi kluczowy element poprawy bezpieczeństwa operacji dronowych, zwiększając efektywność współpracy między pilotem a obserwatorem.

‍

7. Zasada 1:1 – Wyjaśnienie i Rozszerzenie

Zasada 1:1 jest kluczową regułą bezpieczeństwa stosowaną w operacjach z dronami, polegającą na tym, że maksymalna wysokość lotu drona powinna być równa lub mniejsza od odległości od najbliższych osób postronnych. Przykładowo, jeśli dron znajduje się 50 metrów od osoby, jego wysokość lotu nie powinna przekraczać 50 metrów.

Rozszerzenie i Uzasadnienie Zasady

• Bezpieczeństwo pionowe i poziome: Zasada ta minimalizuje ryzyko wypadku, gdyby dron nagle stracił moc lub stabilność, ponieważ upadek nie nastąpiłby wprost nad osobą postronną.
• Uwarunkowania aerodynamiczne: Drony, zwłaszcza wielowirnikowce, mogą przemieszczać się w poziomie w przypadku awarii, dlatego ta zasada ogranicza ryzyko obrażeń lub uszkodzeń.
• Zastosowanie w praktyce: Ta reguła jest często używana w operacjach komercyjnych oraz rekreacyjnych, aby zapewnić, że operatorzy dronów utrzymują bezpieczny dystans od ludzi, zwłaszcza w nieprzewidywalnych warunkach lotu.

Techniczne wsparcie dla zasady 1:1

Nowoczesne drony mogą być wyposażone w systemy automatycznej regulacji wysokości i odległości od przeszkód, które pomagają operatorom w utrzymaniu tej zasady, automatycznie dostosowując parametry lotu do aktualnych warunków terenowych i obecności ludzi.

Zastosowanie w szkoleniu

Ważnym elementem przestrzegania zasady 1:1 jest odpowiednie szkolenie operatorów dronów, które uwzględnia techniki oceny odległości i wysokości, a także symulacje różnych scenariuszy awaryjnych, które mogą wystąpić podczas lotu. Dzięki temu operatorzy są lepiej przygotowani do bezpiecznego operowania BSP zgodnie z zasadami bezpieczeństwa.

‍

8. Zasada "Obserwuj drona do końca lotu"

Opis zasady:Ta zasada nakazuje pilotaż drona z zachowaniem pełnej uwagi od momentu startu aż do wyłączenia silników po lądowaniu. Oznacza to, że operator powinien cały czas obserwować drona wzrokowo, niezależnie od tego, czy korzysta z dodatkowych ekranów, monitorów FPV (First Person View) lub innych urządzeń wspomagających.

Dlaczego to ważne:

1. Bezpieczeństwo: Obserwacja drona przez cały czas lotu pozwala na szybkie reagowanie na wszelkie nieprzewidziane sytuacje, takie jak nagłe pojawienie się przeszkody, zmiana warunków pogodowych, czy problemy techniczne. Dzięki temu operator ma pełną kontrolę nad sytuacją i może podjąć natychmiastowe działania w celu zapobieżenia wypadkowi.
2. Dokładność manewrów: Nawet przy korzystaniu z zaawansowanych systemów automatycznych, takich jak Return to Home (RTH), pilot powinien zawsze obserwować drona i kontrolować jego ruchy, szczególnie podczas lądowania. Utrzymanie kontaktu wzrokowego zapewnia precyzyjne lądowanie i minimalizuje ryzyko kolizji z przeszkodami.
3. Zachowanie przepisów: W wielu jurysdykcjach przepisy wymagają, aby operator drona przez cały czas lotu utrzymywał go w zasięgu wzroku. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do naruszenia przepisów i potencjalnych konsekwencji prawnych.

Praktyczne zastosowanie:Podczas lotu piloci powinni unikać rozpraszania uwagi przez inne czynności. Nawet w momencie korzystania z systemów wspomagających lub autopilota, należy monitorować ruch drona, szczególnie w krytycznych momentach takich jak start, lądowanie czy loty w pobliżu przeszkód. Dopiero po pełnym wyłączeniu silników można uznać, że lot został bezpiecznie zakończony.

‍

9. Zasada Bezpiecznego Powrotu (RTH)

Opis i Zastosowanie:Zasada Bezpiecznego Powrotu to reguła opracowana przez nasz ośrodek szkoleniowy UAS PilotBSP, mająca na celu maksymalne wykorzystanie funkcji Return-to-Home (RTH) w dronach. Funkcja ta automatycznie kieruje dron z powrotem do punktu startowego w sytuacjach takich jak wyczerpanie baterii, utrata sygnału z kontrolera lub na żądanie operatora. Mimo że jest to niezwykle przydatne narzędzie, istnieją pewne ryzyka, które operator drona powinien wziąć pod uwagę.

Kluczowe Aspekty Zasady Bezpiecznego Powrotu:

1. Programowanie wysokości powrotu:
   • Przed każdym lotem należy zaprogramować odpowiednią wysokość powrotu, uwzględniając wysokość przeszkód w okolicy. Zapewnia to bezpieczne przejście drona nad przeszkodami podczas powrotu.
2. Manualne monitorowanie powrotu:
   • Operator powinien monitorować trasę powrotu, aby móc szybko zareagować na ewentualne zagrożenia. Możliwość interwencji i przejęcia kontroli nad dronem podczas automatycznego powrotu jest kluczowa w sytuacjach awaryjnych.
3. Znajomość ograniczeń systemu RTH:
   • Ważne jest, aby operator był świadomy, że system RTH może wybierać trasę na skróty, co może prowadzić przez niebezpieczne obszary. W niektórych przypadkach podczas RTH mogą być wyłączone czujniki antykolizyjne, co zwiększa ryzyko kolizji.
4. Unikanie ustawiania zbyt wysokiej wysokości powrotu:
   • Należy unikać ustawiania wysokości powrotu (RTH) znacznie powyżej przeszkód w obszarze operacji, a tym bardziej na maksymalną wysokość dopuszczalną przez prawo. Takie ustawienie jest nieefektywne i może spowodować, że dron zużyje więcej energii na wznoszenie się i lot na dużej wysokości, co może zagrozić bezpiecznemu powrotowi do punktu startu.
5. Regularne aktualizacje oprogramowania:
   • Aktualizowanie oprogramowania drona jest kluczowe dla korzystania z najnowszych funkcji i zabezpieczeń. Starsze wersje mogą mieć ograniczenia, które zostały poprawione w nowszych wersjach.
6. Bezpieczne miejsce startu i lądowania:
   • Należy zawsze wybierać bezpieczne, wolne od przeszkód miejsce startu i lądowania. Jeśli to konieczne, oznacz to miejsce, aby zapewnić, że pozostanie ono wolne podczas powrotu drona.

Podsumowanie:Zasada Bezpiecznego Powrotu, wprowadzona przez nasz ośrodek szkoleniowy UAS PilotBSP, pomaga operatorom dronów minimalizować ryzyko związane z funkcją RTH. Świadome i przemyślane użytkowanie tej funkcji zapewnia bezpieczne zakończenie każdej misji, nawet w trudnych warunkach.

‍

‍

1. Zastosowanie czujników zbliżeniowych i lidarów

Współczesne drony coraz częściej są wyposażone w czujniki zbliżeniowe i lidary, które automatycznie mierzą odległość od przeszkód i ludzi. Dzięki temu operatorzy mogą otrzymywać na bieżąco informacje o bliskości do osób postronnych, co pozwala na bardziej precyzyjną nawigację i unikanie kolizji​ (Unmanned Systems Technology).

3. Wizualne systemy wspomagania

Niektóre drony są wyposażone w systemy wspomagania wizualnego, które wyświetlają na ekranie operatora przewidywany tor lotu drona. Pomaga to w ocenie, czy dron może naruszyć bezpieczną odległość od osób lub przeszkód, dając operatorowi czas na reakcję i modyfikację trasy lotu​ (Unmanned Systems Technology).

5. Trening i symulatory

Oprócz technicznych środków, kluczowe jest również szkolenie operatorów w ocenie odległości i stosowaniu zasady 1:1. Symulatory lotu mogą pomóc operatorom w praktycznym ćwiczeniu oceny odległości i reakcji na różne scenariusze, co zwiększa ich umiejętności w realnych sytuacjach​ (Drone Industry Insights).

‍