Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/947
z dnia 24 maja 2019
w sprawie przepisów i procedur dotyczących eksploatacji bezzałogowych statków powietrznych

‍

Dokument jest źródłem praw i obowiązków obejmujących operatora i pilota na wszystkich etapach realizacji misji lotniczych z wykorzystaniem bsp.

Definicje - wybrane

W rozporządzeniu 2019/947  należy zwrócić uwagę na Artykuł 2 zatytułowany “Definicje”.

‍

4) „strefa geograficzna dla systemów bezzałogowych statków powietrznych”

oznacza część przestrzeni powietrznej wyznaczoną przez właściwy organ, która ułatwia, ogranicza lub wyklucza operacje z użyciem systemów bezzałogowych statków powietrznych, aby wyeliminować zagrożenia związane z bezpieczeństwem, prywatnością, ochroną danych osobowych, ochroną lub środowiskiem wynikające z operacji z użyciem tych systemów;

5) „solidność”

oznacza właściwość środków ograniczających ryzyko, która wynika z połączenia stopnia poprawy bezpieczeństwa dzięki zastosowaniu środków ograniczających ryzyko oraz poziomu pewności i integralności, że uzyskano poprawę bezpieczeństwa;

6) „scenariusz standardowy”

oznacza rodzaj operacji z użyciem systemu bezzałogowego statku powietrznego w kategorii „szczególnej”, jak określono w dodatku 1 do załącznika, w przypadku której szczegółowy wykaz środków ograniczających ryzyko wskazano w taki sposób, że właściwemu organowi mogą wystarczyć oświadczenia, w których operatorzy deklarują, że będą stosować środki ograniczające ryzyko przy prowadzeniu tego rodzaju operacji;

7) „operacja w zasięgu widoczności wzrokowej” („VLOS”)

oznacza rodzaj operacji z użyciem systemu bezzałogowego statku powietrznego, w której pilot bezzałogowego statku powietrznego jest w stanie utrzymywać stały kontakt wzrokowy nieuzbrojonym okiem z bezzałogowym statkiem powietrznym, co umożliwia temu pilotowi kontrolowanie toru lotu wspomnianego statku względem innych statków powietrznych, osób i przeszkód w celu uniknięcia kolizji;

8) „operacja poza zasięgiem widoczności wzrokowej” („BVLOS”)

oznacza rodzaj operacji z użyciem systemu bezzałogowego statku powietrznego, która nie jest wykonywana w zasięgu widoczności wzrokowej;

12) „obciążenie użytkowe”

oznacza przyrządy, mechanizmy, wyposażenie, części, aparaturę, oprzyrządowanie lub akcesoria, w tym urządzenia komunikacyjne, zainstalowane na statku powietrznym lub przymocowane do statku powietrznego, które nie są używane ani przeznaczone do wykorzystania podczas eksploatacji statku powietrznego lub sterowania nim w locie i nie są częścią płatowca, silnika ani śmigła;

13) „jednoznaczna zdalna identyfikacja”

oznacza system lokalnego rozpowszechniania informacji o eksploatowanym bezzałogowym statku powietrznym, w tym jego oznakowania, pozwalający uzyskać te informacje bez fizycznego dostępu do bezzałogowego statku powietrznego;

14) „tryb podążania za stacją bazową”

oznacza tryb pracy systemu bezzałogowego statku powietrznego, w którym bezzałogowy statek powietrzny stale podąża za pilotem bezzałogowego statku powietrznego w uprzednio określonym promieniu;

15) „świadomość przestrzenna”

oznacza funkcję wykrywania potencjalnych naruszeń ograniczeń przestrzeni powietrznej w oparciu o dane przekazane przez państwa członkowskie i ostrzegania o nich pilota bezzałogowego statku powietrznego, aby mógł niezwłocznie podjąć skuteczne działanie w celu zapobieżenia tym naruszeniom;

16) „system bezzałogowego statku powietrznego skonstruowany do użytku prywatnego”

oznacza system bezzałogowego statku powietrznego zmontowany lub wyprodukowany na użytek własny konstruktora, z wyłączeniem  systemów bezzałogowych statków powietrznych zmontowanych z zestawów części wprowadzonych do obrotu jako gotowy do montażu zestaw;

17) „operacja autonomiczna”

oznacza operację, w trakcie której bezzałogowy statek powietrzny wykonuje operacje bez możliwości podjęcia interwencji przez pilota bezzałogowego statku powietrznego;

18) „osoby postronne”

oznaczają osoby, które nie uczestniczą w wykonywaniu operacji z użyciem systemu bezzałogowego statku powietrznego lub które nie są świadome poleceń wydawanych przez operatora systemu bezzałogowego statku powietrznego i zalecanych przez niego środków bezpieczeństwa;

21) „kontrolowany obszar naziemny”

oznacza obszar naziemny, na którym eksploatuje się system bezzałogowego statku powietrznego i w którego granicach operator systemu bezzałogowego statku powietrznego jest w stanie zadbać o to, by znajdowały się na nim wyłącznie osoby zaangażowane w operację;

24) „obserwator bezzałogowego statku powietrznego”

oznacza osobę znajdującą się obok pilota bezzałogowego statku powietrznego, która – poprzez obserwację wzrokową bezzałogowego statku powietrznego okiem nieuzbrojonym – pomaga pilotowi bezzałogowego statku powietrznego w utrzymaniu bezzałogowego statku powietrznego w zasięgu widoczności wzrokowej oraz w bezpiecznym wykonywaniu lotu;

25) „obserwator przestrzeni powietrznej”

oznacza osobę, która pomaga pilotowi bezzałogowego statku powietrznego poprzez prowadzenie okiem nieuzbrojonym obserwacji przestrzeni powietrznej, w której bezzałogowy statek powietrzny wykonuje operację, w poszukiwaniu wszelkich potencjalnych zagrożeń w powietrzu;

28) „przestrzeń lotu”

oznacza pojemność przestrzeni powietrznej zdefiniowaną przestrzennie i czasowo, w której operator systemu bezzałogowego statku powietrznego planuje wykonać operację w ramach normalnych procedur opisanych w pkt 6 lit. c) w dodatku 5 do załącznika;

29) „obszar przestrzeni lotu”

oznacza rzut przestrzeni lotu na powierzchnię Ziemi;

30) „przestrzeń bezpieczeństwa”

oznacza pojemność przestrzeni powietrznej wykraczającej poza przestrzeń lotu, w której stosuje się procedury bezpieczeństwa opisane w pkt 6) lit. d) w dodatku 5 do załącznika;

31) „obszar przestrzeni bezpieczeństwa”

oznacza rzut przestrzeni bezpieczeństwa na powierzchnię Ziemi;

32) „przestrzeń operacyjna”

oznacza połączenie przestrzeni lotu i przestrzeni bezpieczeństwa;

33) „bufor ryzyka naziemnego”

oznacza obszar nad powierzchnią Ziemi, który otacza przestrzeń operacyjną i który został określony w celu zminimalizowania ryzyka dla osób trzecich znajdujących się na powierzchni w przypadku opuszczenia przez bezzałogowy statek powietrzny przestrzeni operacyjnej;

34) „noc”

oznacza godziny między końcem zmierzchu cywilnego a początkiem świtu cywilnego zgodnie z definicją w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 923/2012 (1).

Definicje - własne, sformułowane przez autora tej publikacji

1) “sterowanie z wykorzystaniem FPV - first person view”

jest to metoda sterowania dronem bez utrzymywania bezpośredniego kontaktu wzrokowego z dronem przez pilota, który obserwuje poprzez wyświetlacz (może to być ekran telefonu, tabletu, aparatury sterującej, wyświetlacz gogli, lub telewizor, monitor) obraz przed dronem z umieszczonej na nim kamery, aby wybierać kierunek lotu.

‍

Korzystanie z FPV: W operacjach mieszczących się w warunkach kategorii otwartych:

Dozwolone pod warunkiem, że pilot drona ma obok siebie osobę, obserwatora UA, utrzymującego bezpośredni kontakt wzrokowy z dronem, skanującego przestrzeń powietrzną, aby upewnić się, że nie zagraża innym osobom. (Na podstawie: art. 4 lit. d) rozporządzenia UE 2019/947)

‍

Korzystanie z FPV - W operacjach mieszczących się w warunkach kategorii szczególnych:

Dozwolone pod warunkiem, że pilot drona wspomagany jest przez obserwatora UA, utrzymującego bezpośredni kontakt wzrokowy z dronem, skanującego przestrzeń powietrzną, aby upewnić się, że nie zagraża innym osobom. Obserwator nie musi znajdować się obok pilota. Zapewniona musi być skuteczna i ustalona komunikacja między nimi. (Na podstawie: Wytycznych nr 6/2023 Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego)

‍